"Tarlabaşı'nda yaşayanların hayatta kalma içgüdüleri yok mu?"

Kendisi de bir Tarlabaşı sakini olan Fatih Pınar, Tarlabaşı ile ilişkisini şöyle anlatıyor:

"1998 yılında Ömer Hayyam'a taşındım, fakat Tarlabaşı ile benim ilişkim 2000 yılında Atlas dergisinin İstanbul eki için hazırladığımız Tarlabaşı haberi ile başladı. İstiklal'den sıkıldığımda bir çay içmek için ya da kahvaltı etmek için Tarlabaşı'na gittiğim de olurdu. Daha sonra ntvmsnbc.com için Tarlabaşını yeniden çalıştım. Sonra GEO dergisi için Tarlabaşı'nın gece hayatını çektim. Yani hep çeşitli vesilelerle Tarlabaşı hikâyesini devam ettirdim. Son olarak da bu proje kapsamında Tarlabaşı'nda fotoröportaj yaptım."

Ve Pınar o en yakıcı sorularını Tarlabaşı için de soruyor:

"Tarlabaşı atmosferi gereği çok fotografik bir yer. Estetik ya da sanatsal fotoğrafı kastetmiyorum; oradan hep hikâyesi olan fotoğraflar çıkıyor. Bir kürdü de çeksem, Çingeneyi de çeksem, Afrikalıyı da çeksem, bir sokağı da çeksem mutlaka bir hikâye oluyor geri planda: Güzelim cumbalı evler estetiğe verilen önemi anlatıyor, 6-7 Eylül olaylarından önce oraların nasıl olduğunu anlatıyor ve şimdilerde oraların nasıl bir sığınma alanı haline getirildiğini anlatıyor… Ve burası sürekli kirletilen bir imaj sayesinde, en sonunda oraların insanlar tarafından boşaltılacak bir mekan haline getiriliyor… Benim etrafımdaki insanlar bile zaman zaman Tarlabaşı'nın arındırılması gerektiğini söyleyebiliyorlar. Çünkü o öyle bir imaj ki, gerçek nasıl olursa olsun, sen ne dersen de orada yaşayanlara ‘insan' olarak bakılmıyor artık. Toplumun gözünde oradaki herkes suçlu! Bu insanların köyleri boşaltıldığı için insanlar buralarda yaşamaya mecbur kalmış, demiyor kimse. O insanlar çökmek üzere olduğunu bildikleri evlerde neden yaşamaya devam ediyor, diye sormuyor. Fotoğrafları vardır bende, Mardin'den çalışmaya gelen üç genç Tarlabaşı'nda yaşadıkları evin enkazında kalarak öldü. Tarlabaşı'nda yıkılacak olan pek çok ev var. Niye insanlar hala buralarda yaşıyor? Onların hayatta kalma içgüdüleri yok mu? İnsanların bu kadar çaresiz bırakılarak potansiyel suçlu haline getirilmesinden daha acı bir şey olabilir mi?"