Ünlü Alman yapı mühendisi Frei Otto ile Stuttgart Mimarlık Okulu öğretim üyesi Rolf Gutbrod tarafından hazırlanan ve yarışma yoluyla seçilerek uygulanan 1967 Montreal Dünya Sergisi Almanya Pavyonu, serginin teması olan "İnsan ve Dünyası" başlığından esinleniyor. Yapının, konumlandığı arazinin topografyası ve çevresindeki sulak alanlarla kurduğu ilişki kadar, kurgulanan yapay peyzajın ilişkiselliği de bu yaklaşımdan türüyor.
Alman Pavyonu vaziyet planı
Otto'nun mühendisliğini üstlendiği Münih Olimpiyat Stadyumu geometrisinin açıkça referans verdiği yapı kütlesi, aslen, eliptik bir planimetri üzerinden noktasal olarak yükselen eğrisel örtülerle şekilleniyor. En yükseği 36 metreye çıkan 8 adet kolonun desteklediği çelik asma-germe sistem, yarı-geçirgen bir beyaz membran ile kapatılıyor.
Visual arts design journal
Stuttgart Üniversitesi öğretim üyesi Jürgen Hennicke strüktürü, "hafif ve büyük açıklık geçen membran, ağ ve kafes sistemler üzerinde sürdürülen 10 yılı aşkın araştırmanın sonucu" olarak değerlendiriyor. "Bugün dünyanın dört bir yanındaki plancılar ve mimarlara son derece tanıdık gelse de, o gün için yeni bir tür mimarlık yapma biçimi olarak çığır açıcıydı." Böylesi bir strüktürün geliştirilmesi yılları almış olsa da, Alman Pavyonu'nun yerinde uygulaması sadece 6 haftada tamamlanıyor.
1967 Montreal Dünya Sergisi Almanya Pavyonu'nun toplamda 8 bin metrekarelik alana sahip pavyonun iç mekanı, serbest düzende yerleştirilmiş kolonlara bağlı sistem sayesinde her noktasında değişken hacimlerle karakterize oluyor. Farklı noktalarında sadece zemin kat veya zemin artı asma kat olarak kullanılan mekan, örtüsü üzerindeki açıklıklar sayesinde doğal ışıklandırma ve havalandırma sağlıyor.
National archives of Canada
1967 Exposu'nun bu yenilikçi strüktürü altında, Gutenberg'in matbaa makinesi ve Otto Hahn'ın çalışma masası, Bach'tan Stockhausen'a uzanan bir Alman klasik müziği seçkisi eşliğinde sergileniyor.