İTÜ İşletme Fakültesi Binası Mimari Proje Yarışması

Mimari Rapor

Eşik:Farklılıkların kesişme mekanıdır, hep var olan iç ile dışı bağlayan bir ara mekan oluşturur, birleştiricidir. Herhangi bir yere teğettir, içinde ya da dışında olmayan ancak bütünü saran bir haldir.

İç ile dış arasındaki ilişki eşikte en uç seviyeye ulaşır. İç ve dış, açık ve kapalılık olabileceği gibi izlenen ile izleyici ve yahut uzlaşan ile çatışan arasındaki durumu da anlatır. Eşik çağrışım yapar, bir maceranın başlangıcına yönelik bir metafor olarak kullanılabilir, çevre ile olan ilişkisinin üzerinde de kontrol sahibidir. “Kapı” ya atfedilen rolünde de eşik iç ile dışı bağlar ve bir çok uygarlıkta kutsal kabul edilir. Bachelard; “Kapının içinde küçük bir eşik tanrısının gizlendiğini neden duyumsamayalım? Eşiğe kutsallık kazandırmak için ille de çok uzak bir geçmişe mi dönmemiz gerekir?” diye sorgular ve yine Porphurios “her eşik kutsal bir nesnedir” diyerek eşiğe iltifatlarını bildirir. 

Yer: Kökeni Roma felsefesine dayanan ‘yer’ kavramı günümüzce mekân kavramıyla eş anlamlı kullanılmasına rağmen ‘düşünce tarihinde’ farklı anlamlarda kullanılmaktadır. Felsefe, sosyoloji ve mekan bilimlerinde yapılan tanımlara bakıldığında yer kavramının aidiyet, zaman, deneyim, bağlılık ve hatıralarla ilişkilendirildiği görülür. 

Eşik Yer: İTÜ İşletme Fakültesi

Tasarım alanı, gerek konumu itibarı ile gerekse de kullanıcı hayatı ile etkileşimi yönü ile “Eşik Yer” ifadesinin karşılığı konumundadır. Üzerinde bulunduğu Süleyman Seba Caddesi ve Tarihi Karakol ile içinde bulunduğu ilişkiler ağı, İstanbul Kenti ve Teknik Üniversite için önemli bir röper olma potansiyeli bünyesinde taşımaktadır. Ders saati dışında da öğrencilerin zaman geçireceği, tekil bir yapı biçimi yerine mevcut yapılar ve öğrenci hareketleri ile entegre olabilecek, farklı kotlardan açık alanlar ile ilişki kurabilen bir kurgu geliştirmek, mimari karakteri etkileyen ana fikir olarak görülebilir.

Alanın kuzey sınırını yemekhane, batı sınırını Tarihi Karakol, güney sınırını Süleyman Seba caddesi tanımlamaktadır. Yapının “Kente Açılan Kapısı” güney cephesi konumundadır. Yapı biçimlenişi oluşturulurken, mevcut kampus öğrenci hareketleri irdelenerek, yapının bu hareketlerle entegre şekilde yaşaması planlanmıştır. Bu noktada plan kurgusu, yemekhane ile 56.50 kotunda bir avlu ile, Süleyman Seba Caddesi ile 52.00 kotunda bir meydan ile, 60.20 ve 61.00 kotlarına yayılan etkileşim meydanı ile de Karakol ile ilişki kurmaktadır. Hem iç mekanda hem de açık alanda yapı farklı kotlarda farklı kampus ve kent potansiyelleri ile ilişki kurmaktadır. Yapı gabarisi batı yönünde minimize edilerek tarihi yapı algısının artırılması planlanmış, programdaki yoğun olarak değerlendirilebilecek ofis birimleri alanın doğu çeperine çekilerek oluşturulan teras ile tarihi bina arasında üst kotta bir avlu oluşturulması amaçlanmıştır. Bu açık alan, kampüsün genel kullanımına farklı bir mekansal kullanım getirmeyi amaçlarken, farklı zaman dilimlerinde farklı fakülte öğrencilerinin bir araya gelebileceği etkileşimli bir alan tariflemektedir.

Süleyman Seba Caddesi'nde yapı yüksekliği minimize edilerek ölçek düşürülmüş, Kütüphane ve Konferans Salonu gibi birimler bu yönde konumlandırılarak kent ile ilişki potansiyelinin artırılması planlanmıştır. Bu cephede oluşturulan yalın simgesel dil, farklı anlamlarda “Eşik Yer” olma sorgulamalarını içermektedir.

Yapı, batı cephesinde oluşturulan mekansal geçiş alanı ile kafeterya aracılığı ile ilişki kurmaktadır. Kafeterya farklı açık alanlar ile entegre olabilecek şekilde konumlandırılmıştır.

Özetle, mimari yaklaşım, mevcut kampus potansiyellerini öne çıkaran, tarihi yapılar ile ilişkileri açık alan tarifleri ile zenginleştiren, kentle yalın ve bir simgesel dil bütünlüğü oluşturma amacı taşıyan, basit bir kurgu tariflemektedir.

Vaziyet Planı

Görünüşler

Kesitler